Μέχρι τα 18 του ο μουσικός Jamie Wilson ήταν γυναίκα. Πηγαίνοντας κόντρα στον κοινωνικό του περίγυρο, αποφάσισε να αλλάξει ζωή και να γίνει αυτό που πάντα αισθανόταν: άνδρας.

«Πριν από ένα χρόνο, αποφάσισα να κόψω τα μαλλιά μου και να αποκαλύψω την σεξουαλική μου ταυτότητα. Εδώ και 7μιση μήνες, δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένος. Δεν μπορώ να πιστέψω πώς περνάει ο καιρός. Παρά το γεγονός ότι το να μιλήσω για τη σεξουαλικότητά μου προκάλεσε μάχη με την οικογένεια και τους φίλους μου, για μένα αξίζει το κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας να μπορούμε να ζούμε όπως νιώθουμε. Στην αρχή φοβόμουν να δείξω την πραγματικότητα και δεν έδινα «σημάδια». Φαινόμουν «θηλυκή». Οχι γιατί ήθελα, αλλά γιατί ήθελα να κάνω τους γύρω μου ευτυχισμένους. Κατάλαβα ότι δεν είσαι αυτός που οι άλλοι πιστεύουν ότι είσαι. Είσαι αυτός που ξέρεις ότι είσαι», λέει ο Τζέιμι.

Μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Instagram θέλησε να μοιραστεί όλα τα στάδια της αλλαγής του. Οι γύρω του, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, αρνήθηκαν να δεχτούν αμέσως τη μετάβαση από το ένα φύλο στο άλλο. Οι φωτογραφίες με το «πριν» και το «μετά» δείχνουν ότι υπήρξε μια πανέμορφη γυναίκα που όμως μέσα της είχε κρυμμένο για χρόνια έναν άνδρα που ήθελε να ζήσει μια κανονική ζωή. Χωρίς καταπίεση και άλλους συμβιβασμούς.

Η μεταμόρφωσή του, ομολογουμένως εντυπωσιακή. Αναρτώντας φωτογραφία του από την ζωή του πριν την αλλαγή φύλου σημειώνει: «Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του. Αναρτώ αυτή τη φωτογραφία για να δείξω ότι αν μπορεί να είσαι τρανσέξουαλ ακόμα κι αν αυτό δεν φαίνεται. Το ταξίδι του καθενός στη ζωή είναι διαφορετικό». Ο ίδιος συνηθίζει να δημοσιεύει φωτογραφίες που κάνουν σύγκριση του πώς ήταν με το πώς έγινε.

Μια πρόσφατη ανάρτησή του στο Facebook έδειξε ότι κάτω από τη χαρά για την μεγάλη αλλαγή στη ζωή υπάρχει ένα «αγκάθι» που τον πονά: η στάση της οικογένειάς του.

«Η ημέρα που αποκάλυψα ότι είμαι τρανσέξουαλ ήταν η καλύτερη και η χειρότερη της ζωής μου. Μου λείπει η οικογένειά μου. Μου λείπει να είναι οι γονείς μου υπερήφανοι για μένα. Ξέρετε όμως τι δεν μου λείπει καθόλου; Τα βράδια που ξάπλωνα μόνος και πάλευα με τον εαυτό μου και τα συναισθήματά μου. Το ότι περίμενα όλοι να φύγουν από το σπίτι για να φορέσω ανδρικά ρούχα. Δεν μου λείπει που κρυβόμουν…».iefimerida