Στην περιπέτεια που πέρασε με την υγεια της αναφέρθηκε η Ρούλα Γεωργιάδου, χθες, Κυριακή, 29 Ιανουαρίου. Η επώνυμη Κύπρια μας συγκίνησε ιδιαίτερα με το κείμενο που συνόδευσε σε post της στο facebook, καθώς σε αυτό βλέπουμε το χέρι της και τον ορό να περνάει μέσα σε αυτό.

Η Ρούλα Γεωργιάδου, με όλη τη δύναμή της, έγραψε τα εξής ακόλουθα: "Τά ελάχιστα δευτερόλεπτα που μεσολαβούν. Πολλοί από μας έχουν ζήσει την εμπειρία κάποιου χειρουργείου. Δεν θα ασχοληθώ με το είδος του περιστατικόυ. Θα ήθελα μόνο να μοιραστώ τις σκέψεις που το ζαλισμένο μυαλό κάνει εκείνα τα δευτερόλεπτα πριν περάσει από τη φθορά στην αφθαρσία. Σε κείνη τη γλυκιά λήθη.

Πρώτα η διαδρομή. Από το κρεββάτι στο trolley με την πεταλούδα στη φλέβα. Εσύ ανάσκελα με δύο γελαστα παιδιά νοσηλευτές να σε τσουλάνε σε διαδρόμους, ασανσέρ, υπόγεια , το trolley να τραντάσσεται σε κάθε εξωχή του πατώματος και τα παιδιά να σου λένε "όλα καλά θα πάνε μην φοβάσαι". Είναι η στιγμή που σου έρχεται να του πεις "αλλάζουμε;". Χαμογελάς και το παίζεις παιδί γενναίο.

Κατηφορίζουμε και οι τρεις πάντα με το troley σε ένα μεταλλικό διάδρομο και εκεί αρχίζεις να ανεβάζεις παλμούς. Πάντα ανάσκελα μπαίνεις σε ένα δωμάτιο λευκό. λευκά μηχανήματα, λευκό χειρουργικό τραπέζι και με το ένα, δύο, τρία από το trolley βρίσκεσαι ξάπλα στο ατσάλινο τραπέζι. Επιτέλους λίγο γαλάζιο. Είναι οι γιατροί, η προϊσταμένη, οι νοσηλευτές χειρουργείου. Τα χέρια σου πια δεν είναι δικά σου. περνάνε φάρμακα από την πεταλούδα, νοιώθεις τσιμπήματα στο άλλο χέρι και το νυστέρι αρχίζει να κόβει. Εχεις ακόμα τις αισθήσεις σου. σου μιλάνε δυνατά λες και είσαι κουφή, να δουν αν ανταποκρίνεται. ανασηκώνω λίγο το κεφάλι και βλέπω ένα σύρμα να μπαίνει στην αρτηρία μου. Νοιώθω μια παράξενη ζέστη μέσα στο κορμί μου. γυρνάω το κεφάλι στο πλάι και από πάνω μου γυρνάνε μηχανήματα και κάτι παράξενες πλάκες που φοβάσαι μην σου πλακώσουν τη μούρη. Ηχοι από μέταλλα, από μόνιτορ, από τηλεοράσεις. ξαφνικά βλέπεις την καρδιά σου για πρώτη φορά πως είναι από μέσα. Την βλέπεις να πάλλεται. Αρα είσαι ζωντανή. Βλέπεις τα συρματάκια να κόβουν βόλτες γύρω της. Φοβάσαι. ναι φοβάσαι. βλέπεις κάτι φωτισμένα αγγεία σαν χταπόδια. Οι γιατροί κάτι λένε " νάτο εδώ" α και άλλο ένα μικρό εδώ. μιλάνε για τα σωθικά σου. Συσκέπτονται και αποφασίζουν...προχωράνε και εκεί εσύ παίρνεις τη μεγάλη απόφαση. ότι όταν βγεις από το παγωμένο εκείνο χειρουργείο , δεν θα αγχώνεσαι για τίποτα μικρό και ασήμαντο. μόνο για την υγεία και τους ανθρώπους της οικογένειας σου, γιατί αυτοί μόνο σε περιμένουν αληθινά να γυρίσεις κοντά τους...". Δείτε την εικόνα πιο κάτω: 

ilovestyle.com